Ψάρεμα Τζίγκινγκ - Jigging

Γενικά:

Το κάθετο τζίγκινγκ (vertical jigging) είναι τώρα «η τεχνική» για την οποία μιλάμε όλο και περισσότερο, με πολύ ενθουσιασμό αλλά και περιέργεια στα διάφορα φόρουμ, αποβάθρες και περιοδικά.
Ένα «μείγμα παράδοσης» που είναι αναμφισβήτητο και μαρτυράει μέσα από κάποια ευρήματα της... αλιευτικής αρχαιολογίας ότι, πριν τη σημαντική εξέλιξη της εν λόγω τεχνικής εκ μέρους των συναδέλφων μας από τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, το ψάρεμα με βαριά τεχνητά δολώματα σε σημαντικά βάθη και σε αναζήτηση μεγάλων θηραμάτων είχε ήδη δοκιμαστεί σε διάφορα μέρη του κόσμου. Παρόλα αυτά και πέρα από κάθε αμφιβολία, οι Ιάπωνες τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν συστηματοποιήσει την τεχνική, καθιστώντας την εύκολα εφαρμόσιμη από όλους, με τη χρήση νημάτων και εξειδικευμένου εξοπλισμού.

Ο εξοπλισμός:
Τα καλάμια του jigging έχουν, σίγουρα, ένα δύσκολο έργο να επιτελέσουν, δηλαδή να συμπυκνώνουν τόση ανθεκτικότητα και ισχύ, ώστε να μπορούν να χειριστούν θηράματα σημαντικού μεγέθους και να επιτρέπουν ένα συνεχές ψάρεμα, περίπου όπως συμβαίνει σε άλλες πολύ δυναμικές τεχνικές όπως το spinning ή το ψάρεμα με μύγα (fly fishing). Όσο το vertical jigging εξαπλώνεται, η αγορά παράγει προϊόντα όλο και πιο εξειδικευμένα, ανάλογα με τους διάφορους τύπους ψαρέματος που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτή τη δραστηριότητα, όπως για παράδειγμα, ανάλογα με τους δύο βασικούς «τρόπους κίνησης» που έχουν συστηματοποιηθεί από τους Ιάπωνες, δηλαδή το short και το long jerking.


Στην πραγματικότητα, αν εμβαθύνουμε κι άλλο σ’ αυτά τα δύο «στιλ» μπορούμε να εντοπίσουμε καλάμια, για παράδειγμα, για αργό ή για γρήγορο jerking (είτε long είτε short), με δράση πιο μαλακή ή πραγματικά σκληρή. Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε πάντα για καλάμια σχετικά κοντά, από τα 1,6μ. για ένα καλάμι με έντονη κλίση προς το short jerk μέχρι καλάμια μεγαλύτερων διαστάσεων για το long jerk (1,80-2,00μ.). Στη Μεσόγειο ενδείκνυνται καλάμια από 20 έως 50 λίμπρες, ανάλογα με τα θηράματα που θέλουμε να πιάσουμε και τα βάθη ψαρέματος, που αν είναι μεγάλα θα απαιτούν την ικανότητα να μπορούμε να χειριστούμε jigs σαν... γαλλικά κλειδιά αρκετών εκατοντάδων γραμμαρίων. Ένας καλός συμβιβασμός είναι ένα καλάμι των 20-30 λιμπρών που να μπορεί να δώσει έντονη κίνηση σε jigs από 100 έως 250 γραμμάρια. Τα καλάμια για jigging παράγονται, επιπλέον, με τρόπο που να μπορούν να συνδυάζονται με σταθερούς ή περιστροφικούς μηχανισμούς. Σε αυτήν την περίπτωση βρισκόμαστε μπροστά σε μια εντελώς προσωπική επιλογή που συχνά επηρεάζεται από τη διαθεσιμότητα αυτών των μηχανισμών στην αγορά.
Οι μηχανισμοί σταθερού τυμπάνου μάς επιτρέπουν μία πιο γρήγορη αντίδραση και ίσως είναι πιο εύκολοι στη χρήση για έναν αρχάριο, όταν πρέπει να εμπεδώσει το σωστό ρυθμό. Σε αυτή την περίπτωση ενδείκνυνται μηχανισμοί με μια όχι πολύ υψηλή σχέση περιστροφής (4:1-5:1) με μέγεθος από 6000 και πάνω, ώστε να μπορούμε να τυλίξουμε μια καλή ποσότητα νήματος.


Η ταχύτητα μαζέματος δεν εξαρτάται πάντα από την ποσότητα του νήματος στην μπομπίνα. Πράγματι, κάποιοι μηχανισμοί είναι ικανοί να τυλίξουν πάνω από ένα μέτρο πετονιάς σε κάθε γύρο της μανιβέλας, ακόμη και αν έχουν μικρή σχέση περιστροφής, εφόσον είναι σχεδιασμένοι περισσότερο για ισχύ παρά για ταχύτητα. Σε αυτήν την τεχνική έχουμε μεγάλη ανάγκη από την πρώτη, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της πάλης με το θήραμα, αλλά κυρίως στο ψάρεμα, που συχνά κρατάει για μια ολόκληρη μέρα. Επιπλέον, μια μικρή σχέση γίνεται βασική όταν δουλεύουμε σε short jerking, πράγμα όμως που γίνεται εξαιρετικά κουραστικό (αλλά όχι αδύνατο) με ένα μηχανισμό με γρήγορη σχέση, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με εξαιρετικά αποτελέσματα σε ένα γρήγορο long jerk.


Άλλη σημαντική παράμετρος είναι τα φρένα: εφόσον μπορεί να αντιμετωπίσουμε πολύ μαχητικά και μεγάλου μεγέθους είδη (βλέπε μαγιάτικα, σφυρίδες ή ακόμη και τόνους), είναι σημαντικό να έχουμε στο χέρι μας ένα εργαλείο που να μην μας αφήσει στα κρύα του λουτρού κατά τη διάρκεια του παλέματος, και γι’ αυτό ενδείκνυται να προσανατολιστούμε σε ένα μηχανισμό υψηλής ποιότητας. Οι μηχανισμοί περιστρεφόμενου τυμπάνου έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα να μπορούν να χωρούν κανονικά μια μεγάλη ποσότητα πετονιάς, με πραγματικά ισχυρά φρένα· μοναδικό μειονέκτημα πολλών μοντέλων είναι ότι έχουν μανιβέλα μόνο στα δεξιά, που στο ψάρεμα μπορεί να είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας.

Αποκλειστικά νήμα
Στο vertical jigging η επιλογή είναι αναγκαστικά το νήμα, εξαιτίας της σχεδόν μηδενικής ελαστικότητάς του. Μιλάμε για 1-2% ενάντια στο 20% και πάνω της πετονιάς από νάιλον: γενικά αποτελείται από dyneema ή spectra ή από μια μείξη των δύο πολυμερών.

Εφαρμοσμένο στο jigging, αυτό μεταφράζεται σε μια πλήρη ευαισθησία για όλα όσα συμβαίνουν στα βαθιά: αναγνωρίζονται με ξεκάθαρο τρόπο οι δονήσεις και τα τινάγματα του τεχνητού (ακόμη και σε πολλές δεκάδες μέτρα από την επιφάνεια), άρα και τα τσιμπήματα των ψαριών, και καταφέρνουμε να ζωντανέψουμε τα τεχνητά με εξαιρετικά ακριβή και στιγμιαίο τρόπο.
Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα του νήματος, όπως είπαμε ήδη, είναι η μεγάλη ανθεκτικότητα σε σχέση με τη διάμετρο, χαρακτηριστικό που επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε πιο λεπτές διαμέτρους με όλα τα οφέλη που αυτό συνεπάγεται. Λάβετε υπόψη, για παράδειγμα, ότι ένα νήμα 0,15 έχει αντοχή 20 λιμπρών περίπου (10kg), άρα ισοδυναμεί με ένα εξαιρετικό νάιλον 0,30-0,35. Με μεγαλύτερες διαμέτρους, της τάξης των 0,25-0,30, φτάνουμε σε φορτία των 40-50 λιμπρών (20-25kg), αρκετά για να αντιμετωπίσουμε το μεγαλύτερο μέρος των ψαριών της Μεσογείου που ψαρεύονται με jigging.

Η θεωρία

Στη θεωρία αλλά ακόμα και στη πράξη οι διάφορες παραλλαγές του jigging φαίνονται στο σχήμα που ακολουθεί:



Με πράσινο χρώμα συμβολίζεται η κίνηση (μάζεμα) του τεχνητού δολώματος, με πορτοκαλί χρώμα η ενδιάμεση παύση μεταξύ των επιμέρους κινήσεων και τέλος με κόκκινο χρώμα η αναμονή μεταξύ των γκρουπ των κινήσεων.

Το μονό και το διπλό τζίγκινγκ είναι εφικτά να γίνουν με το χέρι (με καλάμι) χωρίς ηλεκτρικό μηχανισμό. Το τριπλό και το τετραπλό είναι σχεδόν αδύνατο να γίνουν πάνω από δύο φορές και φυσικά με άσχετους χρόνους. Έτσι διάφορες εταιρείες ανέπτυξαν ηλεκτρικά μηχανάκια βάζοντάς τους μέσα και έναν μικρουπολογιστή ώστε να μπορέσουν να ελέγξουν αυτές τις πολύπλοκες κινήσεις. Έτσι δημιουργήθηκε και ένα εύρος ρυθμίσεων ώστε να απευθύνονται σε διαφορετικά ψάρια. Μέχρι σήμερα στο εμπόριο μπορείτε να βρείτε ηλεκτρικούς μηχανισμούς οι οποίοι ρυθμίζουν τη ταχύτητα, το χρόνο κίνησης (πράσινο) και το χρόνο αναμονής (κόκκινο). Θα ήταν πολύ μεγάλο πλεονέκτημα να μπορούσαν να ρυθμίζουν και το χρόνο παύσης (πορτοκαλί) διότι κατόπιν ο χρήστης θα μπορούσε να κάνει πολλούς συνδυασμούς μέχρι και τσαπαρί. Είναι πάντως κάτι που μέχρι στιγμής, δε κυκλοφορεί ακόμα στο εμπόριο. Μια άλλη έλλειψη που υπάρχει για τους επίδοξους ψαράδες είναι μια συσκευή που να μπορεί να κάνει τζίγκινγκ αλλά χρησιμοποιώντας τους ηλεκτρικούς μηχανισμούς βαθιάς καθετής ή συρτής και παραγαδιού.

Λέγαμε λοιπόν ότι στη θεωρία το τζίγκινγκ είναι όπως το πιο πάνω σχήμα. Τι γίνεται όμως στη πράξη μέσα στο νερό; Κατ' αρχή το ψάρεμα αυτό γίνεται αρόδου, διότι πρέπει το σκάφος να παρασύρεται από το ρεύμα. Πιο κάτω σας παρουσιάζουμε μια σειρά από σχήματα με τη συμπεριφορά του τεχνητού μέσα στο νερό για όλα τα είδη του τζίγκινγκ.










Αυτό που λείπει από το διπλό, τριπλό και τετραπλό τζίγκινγκ είναι η ρύθμιση του χρόνου παύσης. Στο μονό τζίγκινγκ δεν υπάρχει παύση παρά μόνον αναμονή. Έχει παρατηρηθεί στη πράξη ότι τα χτυπήματα των ψαριών είναι πιο έντονα στο τριπλό και στο τετραπλό τζίγκινγκ. Επίσης ο χρόνος αναμονής πρέπει να ρυθμίζεται ώστε να είναι λίγο μεγαλύτερος από το χρόνο που χρειάζεται να επανέλθει το καλάμι στη νορμάλ θέση του.
Αν ο χρόνος αναμονής είναι αρκετά μικρός ούτως ώστε το καλάμι να μη προλαβαίνει να επανέλθει στην ευθεία του τότε έχουμε μια διαρκή κίνηση του δολώματος μέσα στο νερό και μικραίνει πολύ η πιθανότητα να χτυπήσει κάποιο ψάρι. Δε πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα δόλωμα είναι πιο ελκυστικό για τα ψάρια αν δείχνει τραυματισμένο.



Από : parcon.gr