Shore Jigging «Ο μίτος της Αριάδνης»

Ο μίτος της Αριάδνης είναι το κουβάρι κλωστής που έδωσε στον Θησέα για να βγει από τον λαβύρινθο του μινώταυρου. Φυσικά θα αναρωτηθείτε ‘τώρα τι σχέση έχει αυτό με το shore jigging’.



Στο ψάρεμα γενικά, η αρματωσιά μας, παίζει ίσως το σπουδαιότερο ρόλο στην θετική έκβαση μιας μάχης. Πόσο μάλλον όταν ο αντίπαλος μπορεί να είναι αξιοζήλευτου μεγέθους και δύναμης. Έτσι, στις περισσότερες τεχνικές, ανάλογα με τις συνθήκες, επιλέγουμε την κατάλληλη αρματωσιά. Στο shore jigging όμως ειδικότερα, το σύστημα μάνα-αρματωσιά είναι ένα, χωρίς παραλλαγές και αποτελείται από το νήμα το παράμαλλο και το αγκίστρι (assist hook).



Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε το σύστημα νήμα-παράμαλλο και την σύνδεση του που θα μας βοηθήσει, να φέρουμε με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ασφάλεια, ένα μεγάλο θήραμα έξω – όπως ο Θησέας βγήκε από τον λαβύρινθο ασφαλής. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο μίτος δεν είναι κουβάρι κλωστής αλλά νήματος και παράμαλλου.




Το νήμα

Στον πρόλογο αναφέρουμε νήμα και όχι μάνα γιατί στην συγκεκριμένη τεχνική δεν έχουμε δυστυχώς την δυνατότητα επιλογής αναφορικά με το τι θα γεμίσουμε τον μηχανισμό μας. Η χρήση νήματος επιβάλλεται.
Οι σπουδαιότεροι λόγοι είναι δύο.
Πρώτον πρέπει να συνδυάσουμε την μεγαλύτερη δυνατή απόσταση βολής με την μεγαλύτερη δυνατή αντοχή. Όπως όλοι γνωρίζουμε το νήμα μας προσφέρει πολλαπλάσια αντοχή από μία πετονιά αντίστοιχης διαμέτρου.
Δεύτερον, πρέπει να έχουμε συνεχή επαφή με τον πλάνο μας κατά την ανάκτηση για να έχουμε σωστή πλεύση, άμεσο κάρφωμα του ψαριού και συνεχή επαφή μαζί του κατά τα πρώτα φευγιά και κατά την διάρκεια της μάχης. Πράγματα που μόνο το νήμα μπορεί να μας προσφέρει. Η ελαστικότητα της πετονιάς δεν μας αφήνει περιθώρια επιλογής και δοκιμών.

Ένας τρίτος λόγος, λιγότερο σημαντικός αλλά όχι αμελητέος, είναι ότι το νήμα μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε μικρότερους μηχανισμούς με λιγότερο βάρος που κάνουν την συγκεκριμένη τεχνική λιγότερο επίπονη.
Η ποιότητα του νήματος που θα χρησιμοποιήσουμε είναι καθοριστικός παράγοντας στο shore jigging γιατί το θέλουμε να είναι λεπτό, να είναι αξιόπιστο και να καταπονεί όσο το δυνατό λιγότερο τους οδηγούς του καλαμιού μας. Στην αγορά υπάρχουν αρκετά επώνυμα νήματα που ικανοποιούν τις παραπάνω προδιαγραφές.
Η αντοχή του πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 20-30 λιμπρών (21-30mm ~) χωρίς αυτό να απαγορεύει την χρήση νήματος μικρότερης ή μεγαλύτερης αντοχής.
Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη μας, ότι, σε αυτό το ψάρεμα ίσως να αναμετρηθούμε με ψάρια τρόπαια οπότε ένα νήμα μικρότερης αντοχής αυξάνει το ρίσκο να τα χάσουμε. Από την άλλη, με ένα νήμα μεγαλύτερης αντοχής (και διαμέτρου) χάνουμε μέτρα από την μπομπίνα που θα μας χρειαστούν σε μια κρίσιμη μάχη, η απόσταση των βολών μας θα είναι πιο περιορισμένη και τέλος θα έχουμε μεγαλύτερη αντίσταση στο νερό – κάτι που μπορεί να επηρεάσει την πλεύση του πλάνου. Η επιλογή και το ρίσκο είναι δικά σας.



Το παράμαλλο

Σε αντίθεση με τη μάνα της αρματωσιάς μας, εδώ έχουμε δύο επιλογές Την χρήση ‘ορατής’ (κυρίως monofilament) ή ‘αόρατης’ (fluorocarbon) πετονιάς.
Οι περισσότερες ‘ορατές’ έχουν τα πλεονεκτήματα της μεγαλύτερης αντοχής στο κόμπο και της ελαστικότητας. Οι ‘αόρατες’ έχουν το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης διακριτικότητας.
Λέμε οι περισσότερες γιατί οι νέας γενιάς fluorocarbon δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από μία monofilament αναφορικά με την αντοχή στον κόμπο – όπως τουλάχιστον διατείνονται οι κατασκευαστές. Μια τρίτη επιλογή είναι οι fluorocoated που αποτελεί μία μέση λύση.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση εμείς κοιτάμε την αναγραφόμενη αντοχή και όχι την διάμετρο. Αυτός είναι και ο λόγος που θα πρέπει να επιλέγουμε καταξιωμένες και άρα αξιόπιστες μάρκες. Μπορεί το κόστος τους να είναι λίγο μεγαλύτερο, αλλά τουλάχιστον η αναγραφόμενη αντοχή θα πλησιάζει την πραγματική. Το παράμαλλο μας λοιπόν, θα πρέπει να έχει αναγραφόμενη αντοχή το λιγότερο ίση με την αντοχή του νήματος που θα χρησιμοποιήσουμε.

Το μήκος του είναι και αυτό θέμα προσωπικής επιλογής.
Ένα κοντό παράμαλλο (όσο το drop περίπου του καλαμιού μας) έχει το πλεονέκτημα του ότι δεν καταπονείται ο κόμπος σύνδεσης με το νήμα αφού δεν περνάει καθόλου μέσα από τους οδηγούς του καλαμιού μας κατά την βολή.
Ένα μακρύ παράμαλλο μας προσφέρει μεγαλύτερη διακριτικότητα αφού απομακρύνει από τον πλάνο το νήμα το οποίο είναι πιο ορατό, απορροφά καλύτερα το σοκ από κάποιο βίαιο ‘κτύπημα’ ενός μεγάλου ψαριού και τους κραδασμούς από την κίνηση του πλάνου και τέλος ελαττώνει τον κίνδυνο επαφής του νήματος με κοφτερά βράχια.




Σύνδεση μάνας παράμαλλου

Ο κόμπος σύνδεσης μεταξύ του νήματος και του παράμαλλου είναι ίσως το πιο ευάλωτο σημείο του αρματωσιάς μας. Δέχεται μια συνεχή πίεση καθ’ όλη την διάρκεια ανάκτησης του πλάνου, ένα ισχυρό σοκ την στιγμή που θα ‘κτυπήσει’ το ψάρι και ξανά μία συνεχή πίεση κατά την διάρκεια της μάχης.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι την κρίσιμη στιγμή κατά την διάρκεια της ανάκτησης, για δέκατα του δευτερολέπτου, οι αντίθετες δυνάμεις που ασκούνται –από την μία ‘κτύπημα’ και φευγιό του ψαριού και από την άλλη το τίναγμα του καλαμιού από εμάς- δοκιμάζουν στο μέγιστο το κόμπο μας.

Και πραγματικά είναι κρίμα όταν θα μας τύχει να παλέψουμε με ένα ψάρι τρόπαιο, να το χάσουμε επειδή χρησιμοποιήσαμε λάθος κόμπο ή επειδή κάναμε λάθος τον σωστό κόμπο.

Τα κριτήρια επιλογής του κόμπου είναι τρία. Το πόση αντοχή έχει. Το πόσο εύκολα και γρήγορα κατασκευάζεται. Το πόσο καταπονείται από τους οδηγούς του καλαμιού κατά την βολή. Είναι σχεδόν αδύνατο να βρούμε κάποιο κόμπο που να ικανοποιεί απόλυτα και τα τρία κριτήρια.
Είναι αυτονόητο ότι το σπουδαιότερο κριτήριο είναι αυτό της αντοχής. Για αυτό, όταν προετοιμαζόμαστε για μία εξόρμηση, καλό είναι να κατασκευάζουμε τους χρονοβόρους κόμπους από το σπίτι. Αλλά τι γίνεται στο ‘πεδίο της μάχης’ όταν για κάποιο λόγο θέλουμε να αντικαταστήσουμε τον κόμπο μας γρήγορα ; Σε αυτό το ερώτημα μία είναι η απάντηση: προπόνηση.

Ένα αξιόπιστο και εύκολο τεστ για τον κόμπο σύνδεσης πετονιάς-νήματος είναι, βάζοντας όση δύναμη χρειάζεται, να διαπιστώσουμε αν θα υποχωρήσει αυτός πρώτος ή ο κόμπος σύνδεσης της αρματωσιάς στο τέλος του παράμαλλου. Θεωρητικά θα πρέπει να υποχωρήσει ο τελευταίος.
Υπάρχουν αρκετοί κόμποι σύνδεσης νήματος με πετονιά. Η γνώση κάποιων από αυτούς είναι απαραίτητη, αφού, η χρησιμότητά τους είναι αναμφισβήτητη όχι μόνο για το shore ή το vertical jigging αλλά και για άλλες τεχνικές όπως πχ το spinning.
Εδώ θα αναφέρουμε αν όχι σε όλους στους κυριότερους από αυτούς.

1. Κόμπος FG: από τους πιο δυνατούς κόμπους. Έχει το μειονέκτημα ότι είναι λίγο δύσκολος και χρονοβόρος. Θέλει αρκετή προπόνηση. Εάν δεν γίνει σωστά το νήμα γλιστράει από τον κόμπο.

2. Θηλιά με κόμπο. Στην ουσία η θηλιά κατασκευάζεται με ένα κόμπο με τον οποίο ασφαλίζουμε μία διπλωμένη πετονιά. Αρχικά η θηλιά γίνεται στο νήμα είτε με Bimini Twist είτε με Spider Hitch. Ο Bimini Twist είναι πολύ πιο δυνατός και λειτουργεί σαν ελατήριο απορροφώντας μέρος της πίεσης που ασκείται αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ πιο δύσκολος από τον spider hitch. Λέγεται μάλιστα ότι διατηρεί το 100% της αντοχής του νήματος Στην συνέχεια ενώνουμε το παράμαλλο με την θηλιά του νήματος με έναν κόμπο Albright ή με έναν κόμπο Bristol (θα βρείτε και μία παραλλαγή του ως no name knot).

3. Κόμπος PR : Πολύ δυνατός κόμπος αλλά θέλει χρόνο και το ειδικό μηχάνημα που χρησιμοποιούν στο δέσιμο δολωμάτων του fly fishing.

4. Κόμπος Sebile : Ο πιο λεπτός κόμπος από όλους και πολύ δυνατός. Δεν καταπονείται καθόλου από τους οδηγούς του καλαμιού. Παρουσιάζει μέτρια δυσκολία στην κατασκευή του αλλά είναι και λίγο πιο χρονοβόρος.

5. Κόμπος Tony Pena. σχετικά εύκολος και λεπτός κόμπος ο οποίος καταπονείται ελάχιστα από τους οδηγούς του καλαμιού. (θα βρείτε μία παραλλαγή του ως Slim Beauty)

6. Κόμπος Albright: εύκολος και γρήγορος κόμπος αλλά αδυνατίζει με το συνεχές πέρασμα από τους οδηγούς των καλαμιών. Ο λόγος είναι ότι διπλώνουμε την πετονιά με αποτέλεσμα το κομμένο άκρο της να ακουμπά στους οδηγούς. Θέλει συχνή αντικατάσταση. Δεν κάνει για λεπτές πετονιές γιατί με την χρήση κόβονται από το νήμα.

7. Κόμπος uni to uni. Ο πιο εύκολος και γρήγορος αλλά ταυτόχρονα ο πιο αδύνατος από τους παραπάνω. Λέγεται ότι διατηρεί μόνο το 60% της αρχικής αντοχής της πετονιάς. Σε αυτό συμβάλει και η διαφορά διαμέτρου του νήματος με της πετονιάς.

Επειδή είναι αδύνατο να παρουσιάσουμε όλους τους παραπάνω κόμπους στο συγκεκριμένο άρθρο, όσοι έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο μπορούν εύκολα με μία αναζήτηση να δουν πως φτιάχνονται βήμα προς βήμα.
Προς το παρόν θα αρκεστούμε να παρουσιάσουμε δύο με γνώμονα την ευκολία και την αντοχή. Την ευκολία γιατί θα χρειαστεί πολλές φορές να τον κατασκευάσουμε στο πεδίο της μάχης και την αντοχή για ευνόητους λόγους.

Μπορείτε να ρίξετε μια σύντομη ματιά στα παρακάτω link

http://www.netknots.com/html/double_uni_knot.html

http://www.netknots.com/html/albright_special.html

http://www.netknots.com/html/slim_beauty_knot.html

http://www.netknots.com/html/yucatan_knot.html



Σημεία που χρήζουν προσοχής

• Εάν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε ένα μακρύ παράμαλλο καλό είναι το μήκος του να μην ξεπερνά το άθροισμα του μήκος του καλαμιού μας συν το drop. Να μην φτάνει ο κόμπος δηλαδή στον μηχανισμό.

• Καλό είναι να κάνουμε αρκετή προπόνηση στους κόμπους μας ώστε αν χρειαστεί να μπορούμε να τους κάνουμε σωστά και γρήγορα. Προσοχή στις σπείρες του νήματος οι οποίες θα πρέπει να είναι καλά κατανεμημένες και να εφαρμόζουν χωρίς να λασκάρουν.

• Τους κόμπους πρέπει να τους σφίγγουμε με αρκετή δύναμη ώστε να μην υπάρχει καμία χαλαρότητα. Χαλαρό σημείο σημαίνει αδύνατος κόμπος. Είναι λάθος να νομίζουμε ότι ο κόμπος σφίγγει και δυναμώνει κατά την διάρκεια της μάχης.

• Σε πολλούς κόμπους μπορούμε να διπλώσουμε (απλά ή με θηλιά) το νήμα. Έτσι, μεγαλώνει η διάμετρός του και επιτυγχάνουμε μεγαλύτερη αντοχή. Θέλει όμως πολύ περισσότερη προσοχή όταν τον κατασκευάζουμε γιατί είναι πιο εύκολο να μείνουν χαλαρά σημεία.



Κόμπος allbright



Ο κόμπος allbright όπως ήδη έχουμε αναφέρει είναι από τους πιο εύκολους για να τον φτιάξουμε γρήγορα κατά την ώρα του ψαρέματος και αρκετά αξιόπιστος ως προς την αντοχή του.
Το πρώτο βήμα είναι να διπλώσουμε το παράμαλλο μας όπως ακριβώς κάνουμε αν θέλουμε να φτιάξουμε μια θηλιά.

Μετά θα φέρουμε το νήμα δίπλα από την θηλιά και θα αρχίσουμε να το τυλίγουμε γύρω από το παράμαλλο κατεβαίνοντας προς τα κάτω. Αφού το τυλίξουμε γύρω από το παράμαλλο (8 φορές είναι αρκετές) θα περάσουμε την άκρη του νήματος μέσα από την θηλιά και αφού το σαλιώσουμε θα το σφίξουμε ενώ παράλληλα θα βοηθήσουμε τις σπείρες με το νύχι μας να κατέβουν. Προσοχή θέλει εδώ ο κόμπος να βγεί από το σημείο (πλευρά) της θηλιάς που μπήκε. Αφού σιγουρευτούμε ότι ο κόμπος έσφιξε καλά θα πάρουμε το περίσσευμα του νήματος και θα φτιάξουμε άλλον ένα κόμπο (lock) τύπου 8αράκι όπως φαίνετε και στην φωτογραφία για να εξασφαλίσουμε ότι το νήμα μας δεν θα γλιστρήσει ώστε να λύσει ο κόμπος.



Κόμπος Tony Pena



Και αυτός ο κόμπος όπως και ο προηγούμενος είναι αρκετά ασφαλής για την σύνδεση νήματος με την νάιλον ενώ είναι και αυτός αρκετά δυνατός.

Ξεκινώντας την κατασκευή του θα πρέπει να κάνουμε ένα κόμπο στη νάιλον αφού πρώτα περάσουμε το νήμα από μέσα. Θα σφίξουμε γερά τη νάιλον και μετά θα πλέξουμε το νήμα γύρω από το παράμαλλο 8 φορές και στο τέλος θα περάσουμε την άκρη του νήματος μέσα από την πρώτη σπείρα του. Εδώ πρέπει να σαλιώσουμε πάλι τον κόμπο και να σφίξουμε σταδιακά βοηθώντας τον όσο χρειάζεται με το νύχι μας. Αν θέλουμε μπορούμε και εδώ να κάνουμε ένα κόμπο (lock) για μεγαλύτερη ασφάλεια.

Άρθρο των:


Παναγιώτης Μαλωμύτης

Νίκος Σφενδουράκης

Πηγή:

http://www.psarades.com/