Συναγρίδα/Dentex Dentex

Η συναγρίδα στα ενήλικα σώματα , μπορεί να φτάσει άνετα το μέτρο μήκος και να προσπεράσει τα δέκα κιλά βάρος . Από το μέγεθος της και από το αυστηρό βλέμμα της , εκτός από τα 4 – 6 μεγάλα και ακονισμένα δόντια που βρίσκονται ακριβώς στο μπροστινό τομέα του στόμα ( τα υπόλοιπα , τα οπίσθια , είναι ποιο μικρά ) , καταλαβαίνομε αμέσως ότι είναι “ αρπακτικός ” , είναι αδηφάγος και τρέφεται με ψάρια και μαλάκια που επιτίθεται με ειδική αγριότητα . Το σώμα της συναγρίδας είναι υψηλό στην ράχη , ωοειδής , έχει χοντρό κεφάλι και μεγάλο στόμα , το κύριο χρώμα είναι το ασημή με γαλανοφωσφορούχες βούλες και ανοικτό ροζ , ενώ την κοιλιά του είναι λευκή . Εξαιρετικά αγαπημένη λεία από τους δύτες και βασανιζόμενη από τους παραγαδάτες , και όχι μόνο από την βάρκα , τελευταία και σε εμάς Surfcasters δεν λείπουν ευκαιρίες για να το κυνηγήσουμε από την παραλία . Φυσικά δεν θα το “ ψάξουμε ” ποτέ στις περιοχές καθαρά αμμώδεις που εμείς γενικά συχνάζουμε για τις ψαριές μας , αλλά σε εκείνα τα σημεία που στα 200 - 250 μέτρα από την ακτή η θάλασσα έχει χρώμα έντονο μπλε που μας δείχνει ένα αρκετά βαθύ βυθός .
Πρέπει να εξετάζουμε προσεκτικά ότι επί όλο το μήκος σημαδεμένο από τα δύο διαφορετικά χρώματα του βυθού , είναι πάντα προτιμητέος και χρήσιμος να τοποθετήσουμε τα δολώματα μας γιατί , λόγο τα ρεύματα που συνεχώς συχνάζουν αυτή την περιοχή , η λεία μας ενεδρεύει στην αναμονή να επιτίθεται στα μικρά ψάρια πελαγίσια , εκτός από τα καλαμάρια σουπιές τον οποίο θαυμάζει . Φυσικά αυτή είναι μία από τις λύσεις που υπάρχουν για να τον παγιδεύσουμε από την παραλία με την τέχνη του Surfcasting , αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι “ αυτός ” , όπως την κορβίνη και άλλα θηράματα του βυθού , επίσης και το λαβράκι , μεταφέρεται και κυνηγάει πολύ μέσα στα βράχια , κάτω από του γκρεμούς με δύσκολη πρόσβαση για τους κυνηγούς του , πέρα από τις ξέρες μακριά από την ακτή .
Όσο αφορά το μέγεθος και την φύση απλά επιθετική της συναγρίδας , για όλους εκείνους που θέλουν να το κυνηγήσουν στο Surfcasting , είναι προτιμητέος να χρησιμοποιήσουν καλάμια RIP δίσπαστα ( βεβαίως ) από 3,65 έως 4,20 μέτρα , μηχανισμός ροτάντε των 15 λιμπρών για μία καλύτερη μάχη και χωρίς βιαία τραβήγματα , αλλά επίσης και ένα μουλινέ 60άρι ή 80άρι με σταθερή μπομπίνα μπορεί να τα πάει καλά αν καλά λαδωμένο και δραστήριος , τυλιγμένοι με πολύ καλή πετονιά του 0,40 ή νήμα από υφαντικές ίνες του 0,19 ή το πολύ του 0,23 για τους “ φοβητσιάριδες ” .



Το Shock Leader θα είναι οπωσδήποτε του 0,70 , μολύβι Roccobomb των 150 γρ. κρατημένο από μία στριφταροπαραμάνα του Ν˚ 2 περασμένη πάνω στο Shock Leader για να το έχουμε ελεύθερος , στην άκρη ένα σωληνάκι για να σώσουμε τον κόμπο , και άλλη μία στριφταροπαραμάνα ακριβώς ίδια με την προηγούμενη γα να σταματήσει το μολύβι . Ένα Long Arm ή ένα Tandem με ένα στριφταράκι Ν˚ 8 δεμένο στην μία άκρη του παράμαλλου για να το γαντζώσουμε σε εκείnη του Shock Leader στην άλλη άκρη 10 – 15 εκ . Θερμοκολλητικό ατσαλόσυρμα στον οποίο , προηγουμένως είχαμε γαντζώσει επίσης ένα Blue Aberdeen του 2/0 ή ένα O’Shaughnessy του 4/0 στην περίπτωση του Long Arm , ενώ ένα Blue Aberdeen του 2/0 με κρίκο και ένα Beak επίσης με κρίκο των 3/0 – 4/0 στην περίπτωση του Tandem .
Το δόλωμα , επίσης σε αυτή την περίπτωση θα είναι μία σουπιά ή ένα καλαμάρι ολόκληρα των 50 – 70 γραμμαρίων και , αναφέρομε στο Tandem , ενώ το Aberdeen το ράβουμε δύο φορές πάνω στο σώμα και το βγάζουμε από το κέντρο του κεφαλιού ακριβώς μέσα στα πλοκάμια , το Beak το καρφώνουμε μόνο μία φορά επάνω στην ουρά ώστε μπορούμε να τα ρίξουμε .
Στην περίπτωση που θα θέλαμε να δολώσουμε μία ολόκληρη σαρδέλα με το Tandem , ενώ το Aberdeen το καρφώνουμε κοντά στην ουρά και το κρατάμε ακουμπισμένο στο σώμα , το Beak το καρφώνουμε στο ένα μάτι του για να βγει ακριβώς από σβέρκος που είναι το ποιο σκληρό σημείο της σαρδέλας που θα μας δίνει την ( μοναδική ) ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε πετάγματα επίσης πολύ δυνατά χωρίς το δόλωμα να πάθει το παραμικρό μετά , φυσικά , το τυλίξαμε καλά με ελαστικό νήμα .